با ورود بیت کوین به بازارهای پولی و مالی دنیا، انتقال پول به سراسر جهان، ساده‌تر از قبل شد. قبلا تنها راه جابه‌جایی پول‌ها بانک‌ها بودند اما امروزه صرافی‌های ارز دیجیتال نیز به پایگاهی جدید برای جابه‌جایی ارزهای مختلف تبدیل شده‌اند. ارزهای دیجیتال، نه‌تنها جابه‌‌جایی پول را ساده‌تر کرده‌اند بلکه کارمزد این جابه‌جایی را نیز به حداقل رسانده‌اند. مسئله کارمزدها و شناخت شبکه های انتقال ارز دیجیتال بحث مفصلی است که در این مقاله می‌خواهیم به آن‌ بپردازیم.

برای خرید ارز دیجیتال راه‌های مختلفی وجود دارد. برخی افراد ارزهای دیجیتال را از یکدیگر می‌خرند، برخی از سایت‌ها و فروشگاه‌های اینترنتی خرید خود را انجام می‌دهند و برخی نیز برای خرید، به صرافی‌های ارز دیجیتالی متکی هستند. خرید ارز دیجیتال از صرافی‌های آنلاین، بهترین، امن‌ترین و به‌صرفه‌ترین راه ممکن برای خرید و فروش رمز ارزها است. اما این صرافی‌ها در برخی موارد از جمله نرخ کارمزد، متفاوت هستند.

نرخ کارمزد در میان اکثر صرافی‌های ارز دیجیتال دنیا، از ۰.۱٪ شروع و تا ۰.۵٪ ادامه پیدا می‌کند. این اعداد و ارقام زمانی تاثیر خود را نشان می‌دهند که بخواهید مبالغ بالایی از ارزهای دیجیتال را خریداری کنید. برای مثال اگر در یک صرافی که نرخ کارمزد آن ۰.۱٪ است، به میزان ۱۰ میلیون تومان ارز خریداری کنید، حدود ۱۰ هزار تومان کارمزد از شما کسر می‌شود. این موضوع درحالی رخ می‌دهد که در بعضی صرافی‌ها از هر ۱۰ میلیون تومان، حدود ۵۰ هزار تومان باید بابت کارمزد پرداخت کنید. موضوع زمانی جالب می‌شود که این کارمزد علاوه‌بر خرید، در زمان فروش ارز دیجیتال نیز از شما کسر می‌شود. با یک حساب و کتاب ساده می‌توان نتیجه گرفت که برای خرید ارز دیجیتال با کمترین کارمزد، باید در صرافی معتبری که نرخ کارمزد آن پایین است معامله کنید.

اگر نرخ‌های کارمزد صرافی های ایرانی را با هم مقایسه کنید، متوجه می‌شوید که اکثر این صرافی ها، کارمزدی در حدود ۰.۳ تا ۰.۴ درصد از کاربران دریافت می‌‌کنند. درحالی‌که صرافی ارزپایا با کارمزد ۰.۲ درصد یکی از به‌صرفه‌ترین صرافی‌ های ارز دیجیتال ایرانی محسوب می‌شود. همچنین قیمت ارزهای مختلف در این صرافی، نسبت به بعضی از صرافی‌های مشهور، کمتر است.

 

شناخت انواع شبکه های بلاک چین

برای خرید و فروش ارز دیجیتال، صرافی نقشی تأثیرگذار دارد، اما برای برداشت ارز دیجیتال از صرافی، باید کارمزد شبکه بلاک چین را پرداخت کنید. این کارمزد که به کارمزد شبکه معروف است، هیچ ارتباطی به صرافی ندارد و کاملا به نوع شبکه بلاک چینی که انتخاب کرده‌اید باز می‌گردد. برای مثال اگر شما تتر را از صرافی خریداری کنید و بخواهید آن را به ولت یا یک صرافی دیگر انتقال دهید، احتمالا دو گزینه پیش روی شما قرار دارد:

انتقال تتر از طریق شبکه ERC20

انتقال تتر از طریق شبکه TRC20

کارمزد انتقال تتر از طریق شبکه ERC20 متغیر است. اما این کارمزد معمولا حدود ۱۰ تا ۱۵ دلار است. در حالی که کارمزد انتقال تتر از طریق شبکه TRC20، کمتر از ۱ دلار است. حال فرض کنید که می‌خواهید ۱ میلیون تومان تتر را از طریق شبکه اتریوم جابه‌جا کنید. در این حالت، حدودا باید ۵۰۰ هزار تومان برای کارمزد انتقال تتر پرداخت کنید.

با مثالی که در بالا ذکر شد، به اهمیت شبکه‌های بلاک چینی پی می‌بریم. این که ارز دیجیتال خود را از طریق کدام شبکه انتقال دهید، امری بسیار حیاتی است. در ادامه با انواع شبکه ارز دیجیتال آشنا می‌شویم.

 

شبکه ترون  TRC۲۰

TRC 20 استاندارد شبکه بلاک چین ترون است. بلاک چین ترون به صورتی ساخته شده است که بتوان توکن های مختلفی را بر روی آن اجرا کرد. به عبارتی، شبکه ترون TRC 20مانند ویندوز کامپیوتر است که می‌توان بر روی آن هزاران برنامه ایجاد کرد. این شبکه در حال حاضر میزبان بیش از ۵۰ درصد تترهای دنیا است. به عبارتی بیش از ۵۰ درصد تترهای دنیا از طریق شبکه ترون جابه‌جا می‌شوند. شاید مهم‌ترین دلیل آن، کارمزد بسیار پایین شبکه TRC20 است.

 

شبکه ERC 20

شبکه ERC ۲۰استاندارد شبکه اتریوم است. اتریوم سال‌ها است که دومین ارز دیجیتال بزرگ و محبوب دنیا است. زیرا بسیاری از توسعه‌دهندگان و برنامه‌نویسان، شبکه اتریوم را برای ایجاد توکن خود انتخاب می‌کنند. درواقع شاید بتوان شبکه ترون را تقلیدی از شبکه اتریوم دانست. به‌جرئت می‌توان گفت بیش از ۹۰ درصد توکن‌های جدید بر روی شبکه ERC 20  ایجاد می‌شوند. حتی برخی از کوین‌هایی که امروزه بلاک چین اختصاصی دارند، در ابتدا توکنی بر روی شبکه اتریوم بوده‌اند.

مهم‌ترین مشکل شبکه ERC 20، کارمزد بالا و سرعت پایین تایید تراکنش‌ها است. دلیل این اتفاق نیز فناوری قدیمی بلاک چین اتریوم است. اتریوم از الگوریتم اثبات کار یا POW استفاده می‌کند. این الگوریتم به این معنا است که ماینرها باید تراکنش‌ها را تایید کنند. تعداد این ماینرها محدود است، به همین علت زمانی که حجم تراکنش‌ها افزایشی ناگهانی پیدا می‌کند، سرعت تایید آن‌ها نیز کاهش می‌یابد. همچنین ماینرها از این فرصت استفاده می‌کنند و کارمزد شبکه را افزایش می‌دهند.

 

شبکه‌های BEP2

صرافی بایننس به‌عنوان بزرگترین صرافی ارز دیجیتال دنیا در سال ۲۰۱۹ تصمیم گرفت شبکه بلاک چینی اختصاصی ایجاد کند. این شبکه بستری برای صدور و پیاده سازی توکن های مختلف بر روی زنجیره بایننس فراهم کرده است. این استاندارد مجموعه‌ای از قوانین را تعریف می‌کند که توکن‌ها باید از آن‌ها پیروی کنند تا در اکوسیستم زنجیره بایننس کار کنند. شبکه BEP2 را می‌توان نسخه‌ای مشابه شبکه اتریوم دانست که باهدف نقل و انتقال توکن های اتریومی بر روی بلاک چین بایننس ساخته شده است.

 

شبکه BEP20

شبکه BEP20 با هدف گسترش شبکه بایننس اسمارت چین ایجاد شد. این شبکه کاملا با ماشین مجازی اتریوم سازگار است. شبکه BEP20 به‌گونه‌ای ساخته شده است که امکان اجرای قراردادهای هوشمند را بدون افزایش ترافیک در شبکه بایننس به وجود می‌آورد. شبکه BEP20 سرعت و انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به شبکه BEP2 دارد و این یکی از بزرگترین‌ تفاوت‌های این دو شبکه است.

 

در نهایت بهترین شبکه برای انتقال ارز دیجیتال کدام است؟

تا این‌جا با انواع شبکه ارز دیجیتال آشنا شدیم و متوجه شدیم که انتقال ارزهای دیجیتال می‌تواند از طریق شبکه‌های مختلف انجام شود. همچنین شبکه‌های مختلف نیز از لحاظ سرعت و کارمزد متفاوتند. در حال حاضر شبکه اتریوم (ERC20) از اکثر شبکه‌‌های بلاک چینی سرعت پایین‌تر و کارمزد بالاتری دارد. به‌همین علت بهتر است از شبکه ERC20 استفاده نکنید. همچنین شبکه TRC20 نیز یکی از سریع‌ترین و کم کارمزدترین شبکه‌های ارز دیجیتال دنیا است. برای مثال اگر شما ۱ میلیارد تومان تتر را از طریق شبکه ترون جابه‌جا کنید، تنها چیزی حدود ۱ تتر کارمزد از شما کسر می‌شود و این فوق‌العاده است

البته بعضی کیف پول‌ها یا صرافی‌ها از بعضی شبکه‌ها پشتیبانی نمی‌کنند. به‌عبارتی این حق انتخاب همیشه در اختیار کاربر قرار ندارد که ارز دیجیتال خود را از طریق هر شبکه‌ای که می‌خواهد انتقال دهد اما صرافی ارزپایا، از شبکه‌های زیادی برای انتقال ارزهای دیجیتال پشتیبانی می‌کند. شبکه ERC20، TRC20 و BEP20 از جمله شبکه‌های پشتیبانی شده در صرافی ارزپایا هستند.